**Ebû Berzete’l-Eslemî (radıyallahu anh) anlatıyor: Cüleybîb adında biri vardı; kadınların yanına uğrar, onlarla şakalaşırdı. Hanımıma, “Cüleybîb’i bir daha yanınıza sokmayacaksın, 
eğer yanınıza girdiğini görürsem size şöyle yaparım, böyle yaparım.” dedim.**

**Ensâr’dan hiç kimse, kızı evlenme çağına geldiğinde, Rasûlullah’a sormadan kızını evlendirmezdi. Bir gün Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem), Ensâr’dan bir zata: “Kızını bana ver.” dedi. 
Adam: “Tamam, yâ Rasûlallah. Bu, benim için büyük bir şeref olur!” dedi. Efendimiz, “Ama onu kendim için istemiyorum.” dedi. “Kim için?” diye sorunca, Allah Rasûlü, “Cüleybîb için istiyorum.” dedi.**

**Adam, “Öyleyse, kızımın annesine bir danışayım.” diyerek gitti. Hanımı: “Evet! Büyük bir şeref!” dedi. Adam: “Ama kendisi için değil! Cüleybîb için dünür oluyor.” dedi. Kadın: “Cüleybîb için mi? Cüleybîb için mi? Yok vallahi, kızımı ona veremem!” dedi.**

***Adam, sonucu Rasûlullah’a bildirmek üzere kalkmak isteyince kızları: “Size benim için kim dünürlük yaptı?” diye sordu. Annesi de durumu bildirdi. Kız: “Yani, şimdi Rasûlullah’a red cevabı mı veriyorsunuz? 
Siz beni Rasûlullah’a bırakın, o beni rezil etmez.” dedi.***

**Bunun üzerine kızın babası, Rasûlullah’ın yanına gitti; kızının cevabını bildirdi ve: “Kızımız hakkında karar sana ait.” dedi. Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'de kızı, Cüleybîb ile evlendirdi. Bir müddet sonra, Rasûlullah bir harbe çıktı. Zaferle neticelenen bu savaşta Allah, Rasûlüne ganimetler lütfetti. Dönecekleri sırada sahâbilerine: “Arkadaşlarınızdan, kaybettiğiniz kimse var mı?” diye sordu. “Hayır.” dediler.
“Ama ben Cüleybîb’i göremiyorum, onu arayın.” dedi. Sahâbiler de aramaya başladılar. Cüleybîb’in, öldürülmüş yedi müşriğin yanında şehit düşmüş olduğunu gördüler.**

***Allah Rasûlüne: “Yâ Rasûlallah! İşte; burada yedi kişiyi öldürmüş, düşmanlar da onu şehit etmişler.” dediler. Allah Rasûlü (sallallahu aleyhi ve sellem) geldi ve: “Yedi kişiyi öldürmüş, onlar da onu öldürmüşler! 
Cüleybîb benden, ben de ondanım.” dedi ve bu son cümlesini iki yahut üç kez tekrarladıktan sonra bir mezar kazılmasını emretti. Mezar kazılınca, Cüleybîb’in cesedini kollarına alarak kabrine koydu.***

**İshak b. Abdullah diyor ki: Ben, Sâbit el-Bünânî’ye: “Rasûlullah’ın, Cüleybîb’in hanımı için nasıl dua ettiğini biliyor musun?” diye sordum. “Evet. ‘Allah’ım! Bu kadın üzerine hayrını ve bereketini sağanak sağanak yağdır, onun hayatını sıkıntılardan uzak eyle.’ diye duâ etmişti.” dedi. Gerçekten de, Ensâr arasında bu kadından daha fazla hayır yapan dul kadın yoktu.** ***Heysemî, Mecmau’z-Zevâid 9/913 (15977)***

"Mecmau’z-Zevâid" için Arama Sonuçları